نگاهی به فیلم «تنهای تنهای تنها»؛
تسلیم یا جدال در برابر نظم نوین جهانی؛ مسئله این است
دایی «رنجرو» برخلاف اکثریت جامعه آرزوی شکست مذاکرات و خروج مهندسان روس از ایران را دارد؛ زیرا منافع شخصی‌اش در این است که روس‌ها نیروگاه را ترک کنند و نیروگاه به یک ساختمان متروکه تبدیل شود تا او به‌عنوان نگهبان آنجا سر کار خود بازگردد. او می‌تواند سمبل برخی جریان‌های خاص باشد که ...
فرهنگ امروز/ حسین امیری: فیلم «تنهای تنهای تنها» از همه لحاظ خلاف جهت سینمای امروز ایران حرکت می‌کند، چه از لحاظ فرم که بازگشتی امروزین و نوآورانه به دهه‌ی 60 است و چه از حیث محتوا که برخلاف سایر فیلم‌های سیاسی، اجتماعی، نگاهی ساده و کاملاً صادقانه از زاویه‌ی دید کارگردان به وقایع جامعه دارد –عرض می‌کنم از زاویه‌ی دید کارگردان چون نگاه صادقانه به معنی نگاه درست نیست–. بازگشت به دهه‌ی 60 به‌عنوان الگوی فیلم‌های واقع‌گرایانه و اصیل بعد از انقلابی، از جهات مختلف مشهود است.
